Czym różni się psycholog dziecięcy od psychologa dla dorosłych ? Przede wszystkim specjalizacją. A co za tym idzie latami nauki skierowanej na bardzo wrażliwą materię jaką jest psychika dzieci. Psycholog dziecięcy posiada duże doświadczenie kliniczne w pracy z dziećmi. Dzieci nie potrafią nazywać wszystkich swoich emocji i uczuć. One nie rozumieją co się z nimi dzieje. Więc terapeuta „czyta „ dziecko na podstawie dodatkowych danych takich jak postawa, zachowanie w szkole i w domu, pytania pomocnicze. Dlatego tak ważne jest aby wybrać doświadczonego specjalistę.
Kiedy iść z dzieckiem do psychologa dziecięcego?

Kiedy rodzic powinien udać się na konsultację do psychologa dziecięcego? Każdy rodzic doskonale zna swoje dziecko i widzi a często nawet czuje, że z jego dzieckiem zaczyna dziać się coś złego lub niepokojącego. Szukanie wsparcia u psychologa dziecięcego jest wyrazem troski i odpowiedzialności za dobrostan psychiczny dziecka. Nie oznacza to, że trzeba udać się do psychologa dziecięcego wtedy kiedy dziecko pierwszy raz zrobi coś złego. Sięgnąć po pomoc terapeuty należy wtedy, gdy sytuacje budzące niepokój pojawiają się kilkukrotnie. Dodatkowo wtedy, gdy komunikacja z dzieckiem będzie niemożliwa bądź utrudniona.

Rodzic będzie czuł ogromny niepokój w związku z zachowaniem dziecka. Może też czuć bezradność bo wykorzystał wszystkie znane mu sposoby wychowawcze a nie zauważy żadnej poprawy w zachowaniu dziecka. Kolejnym wskazaniem do wizyty u psychologa dziecięcego będzie wyraźna sugestia wychowawcy w przedszkolu bądź w szkole. Nauczyciele widzą, że dziecko cały czas jest delikatnie mówiąc niegrzeczne, zachowuje się nieadekwatnie, mimo wielu próśb i rozmów zachowanie dziecka się nie zmienia. Pedagog zwróci uwagę i poprosi o konsultacje u psychologa. Do wizyty w gabinecie psychologicznym powinno skłonić rodziców również zachowanie dziecka wycofujące się z życia rodzinnego i społecznego. Dziecko wtedy nie koleguje się z rówieśnikami, nie chce rozmawiać i spędzać czasu z rodzeństwem czy rodzicami, jest ospałe, mało je, ma problemy z nauką. Ta zmiana jest gwałtowana i widoczna dla rodziców. Pomoc psychologa dziecięcego jest niezwykle istotna. Dziecko pozostawione samemu sobie z problemami, z którymi sobie nie radzi lub z sytuacją, której nie rozumie może posunąć się do anoreksji, samookaleczeń a nawet prób samobójczych. Czuje się odrzucone i nie wie, że może sięgnąć po pomoc.

Psycholog dziecięcy Ursus

Umów się na konsultację – zadzwoń 608 088 088

Pomoc przez doświadczonych terapeutów dla dzieci nie podważa w żaden sposób umiejętności i kompetencji rodziców. Wręcz przeciwnie, współpraca z rodzicami jest nieoceniona w procesie leczenia i od ścisłej współpracy wszystkich stron w dużym stopniu zależy powodzenie w terapii dziecka. Szukając wsparcia specjalisty rodzice pokazują dzieciom, że z trudnymi sytuacjami nie trzeba zostawać samemu, a zwracanie się o profesjonalną pomoc jest ogromnie ważną umiejętnością w życiu każdego człowieka, a nie przejawem bezradności i słabości. To wskazówka dla młodego człowieka, że gdyby w przyszłości potrzebował pomocy to będzie wiedział gdzie jak i gdzie jej szukać.

Psycholog dziecięcy zajmuje się diagnozą i leczeniem małych dzieci oraz nastolatków. To terapeuta, który może pracować tylko z dziećmi ale też całymi rodzinami. Pomaga uporać się maluchom z problemami, trudnościami emocjonalnymi a także tłumaczy rodzicom co dzieje się w świecie ich dzieci. To bardzo pomocny specjalista w przypadku dużych dramatów rodzinnych takich jak śmierć bliskiej osoby w rodzinie, udział w poważnym wypadku czy chociażby rozwód rodziców. Dzieci nie są w stanie poradzić sobie z takimi traumami. Przeżywają je zupełnie inaczej niż dorośli i właśnie dlatego rodzic może nie zauważyć przyczyny zmiennego zachowania dziecka. Dzieci nie rozumieją emocji, które im towarzyszą. Ale swoim zachowaniem proszą o uwagę i pomoc. Psycholog bardzo dużo rozmawia z dziećmi i tłumaczy im rzeczywistość w sposób, który są w stanie zrozumieć i zaakceptować.

Wizyta u psychologa dziecięcego (Psycholog dziecięcy Ursus) zaczyna się od konsultacji z rodzicami. Specjalista chce się dokładnie dowiedzieć wszystkiego o dziecku, jakie jest w domu, w szkole, jak wyglądał rozwój dziecka od najmłodszych lat itd. Zazwyczaj na pierwszym spotkaniu nie towarzyszy rodzicom dziecko. Psycholog przeprowadza szczegółowy wywiad z rodzicami, czasem prosi o opinie ze szkoły lub badania lekarskie, jeśli problem dotyczy np. zaburzeń odżywiania. Następnie spotyka się z dzieckiem. Duże znaczenie dla powodzenia terapii ma to, żeby dziecko chciało spotkać się z psychologiem, nabrało do niego zaufania i poczuło się bezpiecznie w gabinecie. Pierwsze spotkania można potraktować niezobowiązująco, jako swojego rodzaju próbę i przekonać się czy dziecko będzie chciało dalej chodzić, czy nie. Nie można takich spotkań odbywać na siłę. Nie powinny być one efektem jakiegoś podstępu, np. wyjścia z domu pod pretekstem pójścia na spacer czy z wizytą do cioci. O fakcie wizyty warto dziecku powiedzieć z wyprzedzeniem, przygotować dziecko na takie spotkanie. Nie zaskakiwać go, zapewnić mu czas na oswojenie się z tym pomysłem i porozmawiać o tym, co o nim sądzi. W przeciwnym razie kontakt z psychologiem od początku może wzbudzać w dziecku dużą niechęć lub złość, a w samej terapii trudno będzie osiągnąć pożądany efekt.

W gabinecie psychologa czeka na dziecko przyjazna, życzliwa atmosfera, pełna zrozumienia, a żaden z jego problemów nie zostanie zbagatelizowany. W zależności od potrzeby i stopnia skomplikowania problemu psycholog spotyka się z nim sam lub takim spotkaniom towarzyszą rodzice. Każde dziecko jest inne więc nie ma jednego standardowego planu terapii, które można zastosować do wszystkich. Każda terapia jest indywidualnie planowana i prowadzona. Dużo zależy od charakteru dziecka i rodzaju problemu z którym się boryka. Jedne dzieci będą potrzebowały kilku spotkań a inne kilkunastu. Należy też pamiętać, że dzieci chodzą do szkoły i mają inne zajęcia wiec psycholog dziecięcy nie może ich nadmiernie obciążać ilością zadań czy testów.

Nasze specjalizacje: